![]() |
โครงการ Education Cannot Wait (การศึกษาต้องมาก่อน) ให้ทุนสนับสนุนศูนย์ฝึกอบรมของ UNICEF สำหรับเด็กที่มีความบกพร่องทางการมองเห็น ช่วยเด็ก ๆ ในสาธารณรัฐแอฟริกากลางให้แสดงศักยภาพได้เต็มที่
บังกี, สาธารณรัฐแอฟริกากลาง, 30 ธันวาคม 2568 /PRNewswire/ -- Urielle นั่งอยู่ในห้องเรียน จดจ่อกับการอ่านหนังสือ ปลายนิ้วของเธอลากไปตามลวดลายจุดนูนอันซับซ้อนบนกระดาษตรงหน้า
"ฉันเสียการมองเห็นตั้งแต่อายุได้สามขวบ แต่นั่นก็หยุดฉันไม่ได้ ตั้งแต่เล็ก ๆ พ่อแม่สอนให้ฉันพึ่งพาตนเอง ให้มุมานะและทำตามความฝัน" Urielle กล่าว
แม้ชีวิตเธอได้เผชิญความท้าทายหลายครั้งคราว แต่เด็กสาววัย 20 ปี ได้รับการสนับสนุนอย่างหนักแน่นจากพ่อแม่และครูมาโดยตลอด เมื่อรวมกับความมีใจรักในการเรียนรู้และการเล่าเรื่อง อีกทั้งความตั้งใจเด็ดเดี่ยว Urielle ก็กำลังปั้นอนาคตของเธอเอง
ตั้งแต่เข้าร่วมศูนย์ฝึกอบรมสำหรับเด็กที่มีความบกพร่องทางการมองเห็นที่สนับสนุนโดย UNICEF ในเมืองบังกีบ้านเกิด Urielle และเด็ก ๆ รวมทั้งเยาวชนอื่น ๆ ที่มีความบกพร่องทางการมองเห็นต่างกำลังเรียนรู้ที่จะอ่านอักษรเบรลล์และเข้าถึงการศึกษาเล่าเรียน ซึ่งเป็นครั้งแรกสำหรับหลาย ๆ กรณี
ศูนย์ฯ แห่งนี้เป็นหนึ่งในสามแห่งที่ได้รับเงินทุนจาก Education Cannot Wait (ECW) (การศึกษาต้องมาก่อน) ในบังกีซึ่งเป็นเมืองหลวง โดยศูนย์ฯ จัดตั้งขึ้นเพื่อมอบโอกาสการเรียนรู้ที่ปรับให้เหมาะสำหรับเด็กหญิงชายที่มีความบกพร่องทางการมองเห็นในสาธารณรัฐแอฟริกากลาง โดยศูนย์ฯ เหล่านี้ช่วยให้นักเรียนสร้างทักษะอักษรเบรลล์และการรู้หนังสือ มีระดับความสามารถที่ดีตามหลักสูตรการศึกษาระดับประเทศ และสนับสนุนให้นักเรียนเข้าโรงเรียนทั่วไปได้ในที่สุด
ทุกเช้า รถตุ๊กตุ๊กพิเศษจะมารับ Urielle ที่หน้าบ้านและพาเธอไปศูนย์ฝึกอบรมฯ โดยครูผู้มีความบกพร่องทางการมองเห็นสอนหลักสูตรต่าง ๆ มีครูสายตาปกติคอยช่วยเหลือ และใช้สื่อการสอนอักษรเบรลล์
ศูนย์ฯ ดำเนินการตามหลักสูตรมาตรฐานของกระทรวงศึกษาธิการแห่งชาติ และเป็นที่ ๆ Urielle ได้เรียนรู้การอ่านเขียนอักษรเบรลล์ ทักษะอันจำเป็นยิ่งยวดเหล่านี้ได้จุดประกายความหลงใหลครั้งใหม่ของเธอ "ฉันชอบแบ่งปันเรื่องราวกับผู้คน โดยเฉพาะประเด็นทางสังคม วิชาที่ฉันชอบคือสังคมศาสตร์ เพราะฉันชอบฟังเรื่องราวเกี่ยวกับวีถีชีวิตของผู้คนทั่วโลก วิธีที่พวกเขามีปฏิสัมพันธ์ และเผชิญความท้าทาย" เด็กสาวกล่าว
แม้ Urielle กำลังไปได้สวยในการเรียนทุกวันนี้ แต่หนทางสู่การศึกษาเล่าเรียนของเธอนั้นไม่ใช่เรื่องง่ายในสังคมที่ยังคงมีทัศนคติเชิงลบต่อผู้พิการ Urielle เล่าว่า "เพื่อนบ้านบางคนและแม้แต่ญาติเคยบอกว่าฉันไร้ประโยชน์ เหมาะทำงานบ้านมากกว่าไปเรียนหนังสือ แต่ด้วยการสนับสนุนอย่างไม่ลดละของพ่อแม่ ฉันจึงเรียนรู้ที่จะไม่สนใจคำพูดเหล่านั้น"
Urielle ไม่สนใจคนที่ดีแต่บ่น เพราะเธอเข้าใจพลังแห่งการศึกษาและการเปิดโลกทัศน์ให้กว้างขึ้น และการสร้างอนาคตที่เธอต้องการ "ยิ่งฉันเรียนรู้มากเท่าไร ยิ่งมีเรื่องราวก่อตัวในความคิดมากขึ้นเท่านั้น ฉันจึงตั้งใจที่จะเป็นนักหนังสือพิมพ์" เธอกล่าว
ศูนย์ฯ แห่งนี้ยังจัดหลักสูตรฝึกอบรมวิชาชีพเพื่อสร้างทักษะอีกด้วย โดยศิษย์เก่าหลายคนได้ใช้ทักษะใหม่เหล่านี้เพื่อหางานทำ และบางคนได้เข้ารับราชการด้วย
สาธารณรัฐแอฟริกากลางเป็นหนึ่งในที่ ๆ ยากลำบากที่สุดในโลกสำหรับเด็กคนหนึ่ง โดยความขัดแย้ง ความรุนแรง การพลัดถิ่น และภัยพิบัติทางธรรมชาติยังคงส่งผลกระทบอย่างหนักต่อประเทศ ความไม่มั่นคงที่ดำเนินมายาวนานหลายปีส่งผลให้การบริการที่มีอยู่จำกัดอยู่แล้วล้มเหลว ทำให้การเข้าถึงการศึกษาในหลายพื้นที่จำกัดมากหรือไม่มีเลย ส่วนในที่ ๆ โรงเรียนเปิดก็มักขาดแคลนครูที่มีคุณสมบัติและได้รับการฝึกฝน อุปกรณ์การเรียน และโครงสร้างอาคารที่แข็งแรง
สำหรับผู้พิการอย่าง Urielle สถานการณ์ยิ่งท้าทายขึ้นไปอีก การตีตราและอคติยังพบเห็นได้ทั่วไปต่อเด็กที่มี 'ความต้องการพิเศษ' ซึ่งมักส่งผลให้ครอบครัวซ่อนเด็กที่มีความพิการเอาไว้ ไม่ให้พบเจอเพื่อนรุ่นเดียวกันและชุมชนในวงกว้าง รวมถึงไม่ให้ไปโรงเรียน โชคดีที่พ่อแม่ของ Urielle เล็งเห็นศักยภาพไร้ขีดจำกัดในตัวลูกสาว
ในฐานะกองทุนระดับโลกภายในองค์การสหประชาชาติเพื่อการศึกษาในภาวะฉุกเฉินและวิกฤติการณ์ยืดเยื้อ ECW ได้สนับสนุนพันธมิตรต่าง ๆ เช่น UNICEF ในสาธารณรัฐแอฟริกากลางตั้งแต่ปี 2560 โดยให้ทุนสนับสนุนโครงการเพื่อเพิ่มการเข้าถึงการศึกษาคุณภาพในสภาพแวดล้อมการเรียนรู้ที่ปลอดภัย เสริมสร้างระบบการศึกษาระดับท้องถิ่นและระดับชาติ สนับสนุนครูผู้สอน และมอบการสนับสนุนที่ตรงเป้าหมายสำหรับเด็กหญิงและเด็กที่มีความพิการ
ปัจจุบัน Urielle ยังไม่พอใจแค่การเป็นนักเรียนดาวเด่น "ฉันอยากเป็นนักกีฬาพาราลิมปิกด้วยค่ะ อยากฝึกวิ่งระยะไกลอาทิตย์ละสามครั้ง!" เธอกล่าว
จนกว่าวันนั้นจะมาถึง Urielle วางแผนที่จะเรียนต่อและบอกเล่าเรื่องราวเพื่อสร้างแรงบันดาลใจให้คนรอบตัว เธอกล่าวพร้อมรอยยิ้มกว้างว่า "การเล่าเรื่องคือสิ่งที่ฉันรัก ฉันรู้ว่าหนทางยังอีกยาวไกลและฉันต้องเรียนอีกอย่างน้อยหกปีก่อนจะเข้ามหาวิทยาลัย แต่สักวันหนึ่งฉันจะมีรายการวิทยุเป็นของตัวเอง!"
ความทะเยอทะยานของเธอนั้นไม่มีขอบเขต และความสำเร็จของเธอเป็นเครื่องยืนยันศักยภาพของเด็กทุกคนเมื่อได้รับการศึกษา ทรัพยากร และการสนับสนุนที่จำเป็นในการประสบความสำเร็จ
รูปภาพ - https://mma.prnasia.com/media2/2852551/Education_Cannot_Wait_Screenshot_2025_12_29_at_4_33_12_PM.jpg?p=medium600
โลโก้ - https://mma.prnasia.com/media2/1656121/Education_Cannot_Wait_Logo.jpg?p=medium600


แสดงความคิดเห็น